Toch wel de moeite waard hoor, zo’n gemeenteraadsvergadering bijwonen. Daar leer je nog eens wat.
Want weet u waarom windturbines tegenwoordig drie wieken hebben, in plaats van vier zoals de molens in Geesteren, Fleringen en Reutum. En wist u ook waarom wieken (rotorbladen) tegenwoordig linksom draaien en niet rechtsom zoals vroeger?
Nu had ik trouwens wel het geluk dat ik vroeger een eigen windmolen heb gehad, al maakt dat nog geen deskundige. Maar zoiets vergeet je gewoonweg niet. Zelf de kleuren weet ik nog. Rood-groen-geel. Vastgemaakt met stro-touw op het stuur van mijn vaders fiets. Zadeltje (gevouwen meelzak) op de stang, jaren eind ‘50.
Niet alleen in Tubbergen, maar in alle gemeenten worden raadsvergaderingen gehouden met als thema ‘windbeleid’, iets waar je vroeger voor naar de huisarts moest. De vraag is echter, heeft het wel zin en hebben ze daar invloed op? Maar eerst het verslag van mijn bezoek aan de raad, inclusief koffie met cake – maar zonder aanwezigheidsvergoeding.
De bouw van één windturbine kost éénmalig ongeveer 3 miljoen euro. Daarna zijn de jaarlijkse exploitatiekosten 200 duizend euro, inclusief onderhoud.
De rekenmachine laat zien dat de gemeente Tubbergen aan vijf windturbines genoeg heeft om alle 8.783 woningen en alle bedrijven van stroom te voorzien. Door de elektrische auto en de warmtepomp zal dit aantal in de toekomst verdubbelen. Daar hebben gemeenten geen zeggenschap over. Dat regelen ze in Brussel.
Dan de discussies en slimme maar onhaalbare oplossingen.
Het meest ludieke voorstel wil ik u niet onthouden. Windturbines vervangen als mogelijk over een paar jaar een nieuw model wordt geïntroduceerd met minder geluid. Alsof je van onderbroek wisselt. Ik zou zeggen wissel maar even op vrijdagmiddag. Voor 3 miljoen per stuk.
Maar hoe nu verder?
Gelukkig hebben we dan Rob Jetten van D66, minister voor Klimaat en Energie. Deze voormalige perronchef van ProRail werd hier onlangs met alle egards ontvangen, terwijl Tubbergen helemaal niets heeft met D66 (weg met de boeren en lang leve de migranten).
Ze zeggen dat hij via Mander en Halle naar Tubbergen reisde. Onderweg op de Duitse ‘Hooidijk’ zag hij vanaf de uitkijktoren de windturbines in Duitsland. ‘En zo wordt het ook aan onze kant’, dacht deze ‘deskundige’.
Rest mij alleen de vraag: waarom al die ideeën en vergaderingen? De handtekeningen zijn in Brussel en Den Haag al in 2001 en 2022 gezet. Zelfs Robbie is er al uit. Bovendien is het tijdelijk. Waterstof en vooral kernfusie (opvolger van de huidige kernsplitsing) worden de toekomst.
Grote kans dat rond het jaar 2123 één van deze windturbines in Mander cultureel erfgoed wordt, terwijl in datzelfde jaar ook de Grote Geesterse Molen uit 1820 voor de vijfde keer wordt gerestaureerd.
Tot slot heb ik de raad gratis geadviseerd om een fietstochtje te maken naar de uitkijktoren in Halle in plaats van al dat vergaderen. Windmolentje op het stuur en na afloop gezellig naar een van de leuke terrasjes in eigen gemeente. Behalve natuurlijk het terras van ‘t Elshuys in Albergen, maar dat hebben ze helaas zelf verprutst.
O ja, die vragen over drie of vier wieken / links of rechtsom, dat wisten ze ook in de raad niet. Daar wordt nog over vergaderd.
J. Kwibus