Een tiebreak komt geregeld voor in volleyballand. 4x tot 25 en 1x tot 15. Tot nu toe niets nieuws, inderdaad. Maar als je het dan presteert om 115 punten te maken, dan is dat toch redelijk uniek te noemen.
Gisteren flikte Tornado dat kunststukje in de thuiswedstrijd tegen SVI uit Zwolle: 26-28, 24-26, 25-18, 25-18, 15-8 (3:2)
We speelden tegen SVI, dat tot aan gisteren nog maar drie wedstrijden had gespeeld en met 8 punten een ‘dark horse’ in de 2e Divisie B zou kunnen zijn. Een heel andere wedstrijdbenadering voor ons, waar we normaal gesproken met een paar afspraken een tegenstander willen bespelen, stonden we er gisteren in de Ransuil mooi blanco voor, aan het begin.
SVI bleek een ploeg te zijn met een heel degelijk spelletje. Ze maakten weinig fouten en wisselen aanvallend veel af door veel tactische ballen te leggen op de voor ons kwetsbare plekken. Dat die plekken kwetsbaar waren, was dan voornamelijk weer aan onszelf te wijten, want dat horen ze zeker niet in deze mate te zijn.
Het was zoeken in de eerste twee sets. Zoeken naar de balans in de acties. Prachtige punten wisselden we af met fouten. Of, zoals wij dat dan noemen, de “domme” fouten. Dingen die we kunnen voorkomen en waar we vooral veel op trainen. En dat lukte in de eerste beide sets dan ook te weinig. SVI profiteerde daar maximaal van, door in beide eindfases net wat effectiever met de kansen om te gaan. Drie setpoints in set 1 en ook eentje in set 2 bleken niet genoeg om sets winnend af te sluiten: 26-28 en 24-26 (0:2)
Met een aantal tactische omzettingen probeerden we het in set drie over een andere boeg te gooien, maar aanvankelijk leek dat nog niet te werken. Op 4:8 achter, en een t.o. Begon het beter te lopen. Met name de tactisch geplaatste aanvallen van SVI werden er uit gelopen en wisten we steeds vaker in de tegenaanval direct te scoren. Tel daarbij dat we ook het serveren en vooral blokkeren op een hoger niveau konden tillen en liepen we ineens vrij gemakkelijk bij de Zwolsen weg: 25-18 (1:2).
Set vier ging tot 11:11 gelijk op, maar met een paar drukvolle service-series en de ‘muur van Geesteren’ was ook daar de voorsprong op 17:12. Ook deze set speelden we mooi uit en dwongen we een tiebreak af: 25:18 (2:2).
De tiebreak begon schitterend vanuit ons perspectief. Het publiek stond er vol achter en via 4:0 liepen we naar 8:3 op de wissel. Op 9:3 kwam SVI echter nog sterk terug naar 9:7 en even leek er toch weer een aansluiting te komen. Het bevrijdende 10e punt kregen we door een afgedwongen niet-roker, die de goede kant op viel en daarna was het Zwolse verzet gebroken. Met 15:8 werd ook het bonuspunten binnen gehaald en achteraf bekeken was dat een dik verdiende overwinning.
Een mooie zaterdag in Geesteren, mooi voor ons als coaches om te zien dat onze jonge ploeg de veerkracht heeft getoond om ook op 0:2 achter terug te kunnen komen. Vooral dat feit maakt het gevoel van winnen mooi.
Winnen en verliezen met ons spelletje is voor ons volleyballers iets geworden op de zaterdag, wat bij ons leven hoort. Dat dat iets is wat we als vrij normaal beschouwen, blijkt door de zaken op vier uurtjes rijden toch ook maar weer betrekkelijk. Hoe jong onze ploeg ook is, de indruk die deze gebeurtenissen heeft gemaakt was ook voor en na de wedstrijd te merken. Er is zoveel meer in deze wereld dan winnen en verliezen, maar het feit dat wij ons daar in onze vrijheid mee bezig kunnen en willen houden, is een groot goed. Daar kunnen we niet genoeg aan denken en herinnerd worden…
Het bericht Tornado 1 scoort 115 keer in een wedstrijd verscheen eerst op Tubbergen.